Unutma Merasimi Şiiri - Resul Bayraktar

Ismarlama bir aşkın yollarına düşmüşüm meğer
Eğer bir daha karşılaşırsak, yaşam durağında
kukladan hayatımı yine sererim kollarına

Sevginin acımasız, kurmaca tavrına yenik düşerim
Gözleri bağlı bir kentte çıkarsan karşıma
zamanın ayağına dikenli gülüşler biriktirir yüreğim

Al beni!
bitmeyen cümlelerimden yakala
gülüşümü ne olur ıskalama
yine al gözlerimi
yanağında kazılmış bir çukurda oyala
kalbimin cinayetinde iz bıraksın gülüşün
yeryüzümün en derin platosuna konsun
son süzülüşün

Artık
Dünya bir kadın olmayacak peşinden koştuğum
Acımın kuytusuna saklayacağım seni ey yâr
Yüreğimi her açtığımda sana dolacağım
Yalnızlığın sofrasında aç kalacağım
sana kavuşana dek sevgine
tok olacağım

Kolaysa
yol kesen haydutlar sustursun sevgimi
Geceleri ayak seslerini ödünç alan hislerimi
Çekip alsınlar bilinç altımdan

Bu dolunay akşamında
Bir bir gecenin buhar üfleyen soluğunda
Gel bana
Yoksa!
seni kim saklayacak ceplerime
Hafıza kaybından delirecek umutlarım
Ah bu gidişin kalbimin intiharı olacak

Unut beni!
diyecek yollarında her yanım
Bir bulut koptuğunda yarı kurak acılarıma
Sağanak sağanak yağacak nefesim

Basma
Ne olur!
ruhumda açan melankoli çiçeklerine
değer yargılarımdan tart beni öylece
“seni seviyorum” makamında şarkılar söyle
Bırak beni yine
Unutma merasimiyle vedalaşıp
Kalbinden uğurla
Kevser suyuna
Batır beni
özgürlüğüme yolla.