Bir sevgi gördüğünde sevgisizliğe yutkundun mu hiç?
Etrafında gülen insanları gördüğünde, gözyaşların için yutkundun mu hiç?
Herkes içini acıtan sözler söylerken, onları susturamadığın da cevapların boğazına takıldığın da yutkundun mu hiç?
İyi gününde dost görünenlerin, kötü gününde sırtından sokan yılan olduklarını hissettiğinde, avazın çıkana dek bağıramadığın da yutkun dun mu hiç?
Acılarının çıplaklığına, öfkene, haykırışlarının çığlıkları yüreğini yaktığında yutkun dun mu hiç?
Unutma ki;
Bir tek çiğnenen lokmaya yutkunmaz kişi. Hayatın yedirdiği büyük lokmalara da yutkunur...
Leyla GögerKayıt Tarihi : 20.2.2014 18:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!