Unutma Gülüm Şiiri - Gürcan Günay

Bu bir dünyayı fanidir ki
Nice yangınlar söner biter
Alevi kalmaz deli gönlün
Sonu bir ince duman tüter

Yanaklarında yaş izleri
Birkaç avuç kül ocağında
Ellerinde ölgün soğukluk
Canın ölüm salıncağında

Ne izin kalır ne hatıran
Yakılır kalan en son resim
Unutulur bir gün her şeyin
Kalır kütükte bir tek ismin

Bir günlüktür o gözyaşları
Arkası düğünler şölenler
Bir iki gün hatırlanır
Sonra unutulur ölenler

Korkarım unutursun sen de
Yarın başkasının olursun
Ben o küçük odamda yalnız
Sen cümbüşlerde kaybolursun

Mum gibi eriyorum her gün
Adım adım gelmede ölüm
Son bir dileğim kaldı senden
Beni asla unutma gülüm