Ne mümkündür seni sinemden silmek,
Gözlerinden akan kanı bilmemek,
Yüreğinde acı hep ilmek ilmek,
Vuslat sende sakın unutma emi.
Sessizce gidişle unuttum sanma,
Gönül telim çalar sukûta kanma,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi