Devrim oldu ey halkım
Kenanlar gemicikler alıp yusufumu denizimi
Devrim gemisinde asar oldular
Asarken de güler oldular
Asılan yusufum senin gibi gülücükler saçar oldu
Erdalımın üzerindeki ceketiyle asıp resim ettiler
Halkına devran bu dur diye nakşettiler
Gülmeyin ey halkım
Ağlama vakti geldi
Kenanlara kan-anlar
Kan döker oldular
Mazlumumun ahını alıp
Ah eder oldular
Gülmeyin ey halkım
Bedenimiz yok oldu
Kundak ki çocuklar adam oldu
Kenancıklar bahtiyar olmadan can verip taş oldu.
Yürekler kabardı
Gönüller taş bağlayıp
Yüreklere azrail oldu
Öldük halkım unutmayın bizi
Diyerek gülerek giitler gittiler gittiler....
Kayıt Tarihi : 26.12.2012 19:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!