Unutma Aynalar Karanlıkta Sönüktürler!

Uçsuz bucaksız hayallerdeyim yine,
Avuttuğumu sanıyorum rüyalarımda,
Hislerimi kıstırıyorum kuytularda,
Gerçekleşmesi imkansız olan arzuların gebe kaldığı,
Yeşermeye gün tutmuş dalların...

Yaşamın savurduğu bu meyhanede,
Savrulup giden anıları, boğuyorum kadehlerime...
Eskisi gibi tadı yok mezelerin! ...
Sarhoş olamıyorum ki ben, zamanı akıtamıyorum...
......

O kimsesiz melodisiz yalnızlığımda,
Bunamaya yüz tutmuş gramfonumdan dökülen nağmeler,
Döndürüyor ruhumu yeniden...
......

Savururken beni,
Dipten dibe vuran yalan kokan gözlerini düşlüyorum...

Deniz mavisi gözlerin, sümbüller, laleler ve leylaklar,
Kuşartırken bizi mutluluğun mehtaba çalan ışıltıları...
Sahteleşmiş sevginle öldüremezsin ki beni;
Ben gerçek Aşkların adamıyım!

Huzuru bulduramazsın bana,
Saadet tomurcuklarını ekemezsin ruhuma...

Yalanların üstüne kurulmuşsun sen,
Benimle bir adım bile yol alamazsınki...

Unutma;
Aynalar Karanlıkta sönüktürler!

13.09.2009, Kayseri