yüzünü bile unuttum annem
güneş gözlerin battı ufkumda
karanlık gecede varlığını ararım
hüzünlü bir şarkı çalınır yokluğunda
ağıt yakmaktan uzak, lal olmuş dilim
yüzünü bile unuttum annem
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
DOSTUM ÇOK ÇOK GÜZEL AMA ANNELER BHİÇ BİRZAMAN UNUTULAMAZLAR KOLAY DEĞİL ANNELERİ UNUTMAK ŞİİRİN İÇİN TEBRİK EDERİM KALEMİN DAİM OLSUN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta