Unutma Şiiri - Mehmet Fatin Baki

New York’a giden aşık-ı dilzârı unutma
Çoktan beri gurbette kalan yârı unutma

Yıllar boyu kalben sana bağlanmışım ammâ
‘Sen de güzelim ettiğin ikrârı unutma’ (1)

Dost olduğumuz günleri sen bir dem anarsan
Cânânın ömür sürdüğü gülzârı unutma

Okyânusun üstünden aşıp sizlere benden
Dûâ götüren rûhani rüzgârı unutma

Hiç bilmediğin şeyhi, gönül dostu sanıpta
Derviş gibi hoş davranan ağyârı unutma

Mazîde Fatin ger seni üzmüş bile olsa
Aslâ kalbimizde yatan Esrârı unutma.

(1) Esrar Dede’nin gazelinden
Âşık-ı dilzâr = inleyen âşık
İkrâr = açıkça verilen karar
Derviş = tarikatlerden birine yazılmış kimse, ma’sum
Esrâr = gizli tutulan bilinmiyen şeyler, Esrâr Dede

Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /

GAZEL

Azm-i sefer ettin dil-i nâçârı unutma
Gittin güzel ammâ bu dil-efkârı unutma

Gâhîce uyandıkça şebistân-ı safâda
Şol gice olan sohbet-i hemvârı unutma

Vardıkça şeker-hâba girip bister-i nâza
Ne zehr içer dîde-i bîdârı unutma

Ben sabr edeyim derd ü gam-ı hecrine ammâ
Sen de güzelim ettiğin ikrârı unutma

Ağlatmayacaktın yola baktırmayacaktın
Ol va’de-i tekrâr-be-tekrârı unutma

Yok tâkati hicrânına lûtf eyle efendim
Dil-haste-i aşkın olan Esrârı unutma

Esrâr Dede