Unutkanlık Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

bu kaçıncı
gülümseyiş bende
yerde mi
gökte mi hayatım
yoksa
unutkan mıyım
kendimi aramak
bir masalda yaşamak
sanki
zaman sonra
hatırlamak
yeniden yollara düşmek
gibi
nerede bıraktım
düşündüklerimi
elimdeki kitabı
bir kalemi
nane çayı bardağımı
nerede kaldı
hatırda tutsam
kaybettiklerimi
yol olur
nereden nereye
elimden alınmış sanki
kaybettiklerim
nereden geldi çöktü
unutkanlıklar
uçurum bakışlı boşluklar
ve
yüreğimi kilitleyen sonbahar
günlerce aradığım neydi
kovulmuş çocuklar gibiyim
sabahı karşılayan
isteksiz saçlarım
yalnız kalmayı seviyor
gece gündüzün
rüzgarlarından
uzak yaşamak istiyor
kaçmak istiyorum bulutlarla
dolaşmak dünyalarca
kendimi
göç yollarında hissediyorum
her konakta
unutarak düşlerimi
ve
sessiz kendimi
bu kaçıncı diyerek
daha şimdiden
her defasında
yer değiştiriyor kaybettiklerim
kendime dönüyorum sonunda
bulduklarım
bulamadıklarımla …

10.10.2016 / Çengelköy
Mustafa KAYA