Unutkanlık Şiiri - Selahattin Durna

Arkadaşımızdınız
Kardeşten öte
Unuttuk adınızı

Candınız
Kocaman,çelik bir miğfer gibi
Abandı üstümüze
Gecesi karanlığın

Çoban uykular seğirtti göz kapaklarımız
Ve kocaman…
Ve kocaman,karanlık,dişsiz ağızlarıyla ölümler
Yüreğimizdeki zulalara diktiler gözlerini
Onuruna kardeşliğin
Ömür pembeliğe yüzünüzdeki
“De,hadi! ”

Candınız
Pusular pusatlar ortasından
Çıplak ayaklarınız düştü geceye
Gündüzü aydınlığın

Akkor gelgitler sürüdü gırtlağımızda bakır kablolar
Ve damarlarımızda kapkara,imansız,kanlı elleriyle zulüm
Mor soluklar gezindi
Merhabalar ezdi avuçlarımızda kara postallar
Saksıda çiçekler örselendi
Kaydırakları çocukların
Umudun kelebek kanatları
Mavi kuşları uykuların

Ama onuruna kardeşliğin
Ömür pembeliğe yüzünüzdeki
Zarar gelmedi

Arkadaşımızdınız
Kardeşten öte
Unuttuk adınızı
Adınıza ihenetin
Eli değmedi.