Unutayazdığım Şiiri - Kutluay Erdoğan

Beni öldürdü.
Ama bir dağ başında unuttu cesedimi.
Kemiklerim karışayazdı toprağa 
ve yok etti hayatından,
hayatımı.
Ama
Benim onu öldürmem zaman aldı.
Zira
can çekişirken can almak da marifettir.
Yaptım.
Marifeti gösterip geberttim onu.
ateşe verdim.
Üzerime isi sinmiş haliyle.
Her koktuğunda hatırlarım.
Ceketimin yakasını.
Çünkü
Kokular unutulacak gibi değil.
Ben,
öldürmüş olsam bile her koktuğunda
kendimi
mezarının başında bulurum.
Bir gül dikerken toprağına hâlâ.
O başka ruhlara gülüyorken.
Ben gülmeyi unutuyorum.
Ertesi gece yok oluyor ben gibi mezarından her gül.
Anlamıyorum.
Gülü yok eden bir ölü nasıl başkasına güler.
Gülmeyi bilmeyen bir ölü
nasıl diker toprağa bir gül.
Çözemiyorum.