Unutanlar Utansın Şiiri - İsmail Recep Nur

UNUTANLAR UTANSIN
Hey Hakk,utanma,Seni bu hallere koyan utansın,
Yıkıldıkça her bir taşın havra onaranlar utansın,
Değil onlar evladın,kahretme kendini beyhude,
Kerhaneler imar edip,seni unutanlar utansın.

Kaldı ki şükür eyle,ihlasla konmuş her bir taşın,
O iman o ihlas ki Cundullahdı namın şanın,
Layık değil düşen taşını,yerine komaya bu gusülsüzler,
Şirkhaneler ihya edip,seni unutanlar utansın.

Senki mührüydün İslamin,İftiharı Hazreti Allah’ın,
Cundullaha ordugahtın,karargahıydın o destanın,
Her bir taşın ayrı şehit,neferiydin o gazanın,
Puthaneler ihya edip,seni unutanlar utansın.

Kayıt eder her bir taşın gördüğü bu ihaneti,
Kim ne halt etti ise ayırır Hakk’ın sikleti,
Allah için şahit ol İsmaiL’in yok kudreti,
Kudret postunda oturan,Ehli acziyet utansın.

Ancak kuvvetim yeter,dile getirmeye bu melaneti,
Hak katında şahidim ol,kurutamam bu necaseti,
Kalben buğz eylerim,tasvip edemem bu hıyaneti,
Çare tahdında oturan,Ehli biçareler utansın.
23.3.1996