Unutana Kadar Sızdım

UNUTANA KADAR SIZDIM

Düşüncemde bir beyazlar harmanı toplanırken
Bir boş kurgu kurdum;
Şarabım doldu kadehlere
Kafam beyazlarla dolarken
Tükendi kadehlerde şarabım.
İçmek canım istedi
Taşana kadar içtim hayalimde
Sızdım kendi kendimi unutana kadar
Böyle düşündüm
Her şeyi unuttum
Her şeyi kaybettim
Bulutlar içerisine uçtum
Beyaz bulutlar içerisinden çırpındım
Hayalimde de olsa boğuldum.

Onu aradım
O’nun isteğe kaçan, arzulu gözlerini
Bulamadım.
Bulsamdaki ne çıkar
Bu hayal olsa da,
Bu sarhoşluk bana göre değil.

Körkötürüm sarhoş olduğumu kurguladım
Karşıma çıksaydı
Belki küstürürdüm diye düşündüm.

Kafamda beyazlar harmanı toplanırken
Yalan da olsa;
Sızdım benliğimi unutana kadar
Gelecek rezil olsa da…
01.08.1961 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul