Unutan Dostlara Şiiri - Bekir Yavuz

Hasbel kader böyle düştüm mahpusa,
Aramayın beni sormayın beni,
Dört duvar arasında çekerim ceza,
Unutun aramayın, sormayın beni,
Boş verin dostlarım, boş verin beni.

Bir yanımda riyakâr, yalan, dolanlar,
Bir yanımda dayılar kafa tutanlar,
İstemeden elimi kana buladılar,
Aramayın beni, sormayın beni,
Boş verin dostlarım, boş verin beni.

Bilemezsiniz beni içim kan ağlar,
Saçlarıma düştü bembeyaz aklar,
Dost sandıklarımdan gelmez mektuplar,
Unutun sormayın, sormayın beni,
Boş verin dostlarım, boş verin beni.

Bir gün biter özgürlüğü bende tadarım,
Yavrularıma kavuşur öper, koklarım,
Dost bildiklerimi bur da tartarım,
O zamanda aramayın sormayın beni,
Boş verin dostlarım boş verin beni.

Bekir Yavuz
19.Nisan.1988.Salı
Sağmacılar cezaevi sol Blok
C.11.koğuşu.
Bayrampaşa. İstanbul