Unutamıyorum İşte Şiiri - Hakan Kaaradağ

Geceye düşmüştü yaşlı gözler biraz hasret biraz sen vardın merhamet yoktu.
Gülüşler sahte yalan dokunmuştu sözlere,
Unutmamı bekleme ne seni nede yalanların içerisinde kaybettiğim kendimi arar oldum.

Bir düzlük gördüm sanki ormanın içinde huzuru arayan bir yüreğim birde tenimin gölgesi sahipsiz yoksundu şimdi. Ellerin yoktu, gülüşlerin yoktu, birden kararmıştı gökyüzü, güneş çoktan gitmişti, geceyi gündüz eden ışık saçan bir yıldız gibi parlayan gözlerin yoktu.

ah be ulan nasıl alışmışım acı vermene rağmen seni delice sevmelere, sana kızmam gerekirken yine kıyamayıp sana kendime kızıyorum işte, unut yüreğim desem de, unutamıyorum işte