Unutamıyorum Anne Şiiri - Ayşenur Takak

Canım yanıyor anne
Onun gitmesi öldürüyor beni
Geri dönmeyeceği..
Unutamıyorum o ayrılık gecesini
O giderken,
Sen kaldırmıştın beni yerden
Ben ağlarken,
Sen kovmuştun gözyaşlarımı gözlerimden
Rüyamda onun ismini sayıklayarak uyandığımda,
Ağlama geçicek demiştin
Hani anne geçmedi
O gitti dönmedi
Sen unutursun demiştin ama unutamıyorum anne
Gülümsemesini,
Bana seslenmesini,
Sımsıkı sarılmasını,
Onunla olan herşeyi unutamıyorum anne
Dün naptığımı unutan ben,
Onun gülümsemesini bir türlü unutamıyorum
Herkes mutluyken,
Ben gülemiyorum anne
Küsmüşüm hayata,
O yok diye
Bütün kemiklerim kırılmış gibi
Tutulmuş dizlerim
Gözlerimdeki yaşlar hala duruyor
Unutamıyorum anne
Unutamıyorum..
Herşeyde,herkezde biraz o var
Yağmurda güneşte o var
Attığım adımda o var
Aldığım nefeste o var
Herşeyde ondan bir iz var ama,
O yok anne
Senin gibi sevdim onuda
Hayat gibi sevdim
Yaşamak gibi
Sevdim anne
Çok sevdim
Ölüyorum anne
Sar beni kollarına
Al beni bu karanlıktan
Korkar oldum yaşamaya.