Mevsimlerden ayrılık baharı, aylardan yaz aşkları dönemi, günlerden terkedilişertesiymiş, nerden bilebilirdim. Hatta o ara ellerinmişsin...
O zamanlar haftada bir kere, üç hafta üstüste, aynı rüya gecelerimde. Bir sevdiğim var canımdan öte, çalıyorlar onu benden. Söküp almak istiyorlar. Her seferinde kurtarsam da onu, çabalarım boşa... Çaldılar onu... Senmişsin o. O kadar çabam el aşkından kurtarmak içinmiş seni, ama bir yere kadar işte. İstedin ve gittin...
Hiç mi düşünmedin beni. Ne yapar, ne eder... Ne hallare düşer, kime yanar derdini diye. Hiç mi aklına gelmedim. Hiç mi sızlamadı için. O hallerimi zaten görmemeliydin. Kendinden nefret ederdin, şimdi senden nefret ettiğim gibi. Belki de güler geçerdin, senden beklerim... Beni hiç olmayacak bir hayale sürükledin, olmayacak duaya amin dedirttin. Seni canımdan çok sevdim ama şerefsizsin; aşkı sevgiyi nerden bileceksin...
Karanlıklarda bu gönlüm. Zevk gecelerinin masun ışıkları aydınlatıyor her seferinde. Bir o kadar da yakıyor, acıtıyor canımı. Senin aşkın artık çok oluyor, durdurak bilmiyor. Şerefsiz de olsan, ellerle de yatsan, UNUTAMIYORUM...
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta