Unutamıyorum Şiiri - Süleyman Erdoğmuş

Hatırımdan çıkmaz doğduğum yurdum
Unutamıyorum benim köyümü
Nice yer dolanıp kendimi yordum
Unutamıyorum benim köyümü

İlkbaharda burçlanırdı ağaçlar
Türlü dilden ötüşürdü o kuşlar
Çoban sürüsüyle itini oşlar
Unutamıyorum benim köyümü

Zümrüte dönerdi bütün yazılar
Meralara çıkar koyun kuzular
Bunları andıkça yürek sızılar
Unutamıyorum benim köyümü

Evin üstü hezen altta direği
Ne güzel olurdu tandır çöreği
O köyde çarpardı halkın yüreği
Unutamıyorum benim köyümü

Kırda nice türlü çiçek açardı
Reyhasını dağa taşa saçardı
Nice kuşlar cıvıldaşır uçardı
Unutamıyorum benim köyümü

Ağılı bahardı yaylasında yaz
Çoban kaval çalar aşıkları saz
Elektrik yoktu ışığımız gaz
Unutamıyorum benim köyümü

Düğünler kurulur halay çekilir
Bahçelere türlü sebze ekilir
Baharda dağların karı sökülür
Unutamıyorum benim köyümü

Gölge güneş ile bildik zamanı
Sepet bacasından çıkar dumanı
Hayvan için doldururduk samanı
Unutamıyorum benim köyümü

İlkbaharda kızılırmak coşardı
Ufak derelerden seller taşardı
Beşyüz hane vardı orda yaşardı
Unutamıyorum benim köyümü

O bacadan güneş yere düşerdi
Yemekleri odun ile pişerdi
Kiminin bağı var toprak eşerdi
Unutamıyorum benim köyümü

Bir tek kişi gezmez idi avara
Gelin kızlar gider idi davara
O günlerin izi yürekte yara
Unutamıyorum benim köyümü

İğdeleri çiçek açar kokardı
Suları temizdi çağlar akardı
Gelin kızı durmaz mani yakardı
unutamıyorum benim köyümü

Ekin biçerlerdi beyaz sayalı
Tarlaların çoğu taşlı kayalı
Gelin kızın tülbentleri oyalı
Unutamıyorum benim köyümü

Yollara koyulur tarla dönüşü
Çocuk kucağında yanında eşi
Gün boyunca yakar temmuz güneşi
Unutamıyorum benim köyümü

Bülbülün feryadı kaplan bağında
Çoban koyun güder idi dağında
Türlü reyha vardı tere yağında
Unutamıyorum benim köyümü

İlim Sivas idi ilçem Şarkışla
Duvar örer idik çamurla taşla
Erken uyanırdık ötüşen kuşla
Unutamıyorum benim köyümü

Köyüm Ortaköy'dü orası yurdum
O gençlikte nice hayaller kurdum
Sonra ilden ile dolandım durdum
Unutamıyorum benim köyümü

Yaşadığım yerde tabiat vardı
Şimdi etrafımı betonlar sardı
Nüfusu fazlaydı toprağı dardı
Unutamıyorum benim köyümü

Süleyman'ım yazma bitiremezsin
O yılları geri getiremezsin
Artık fidan dikip yetiremezsin
Unutamıyorum benim köyümü