Bir gecenin daha sonunda
Senin adın var dudaklarımda.
O kadar uğraştım
Seni unutmak için, unutamadım.
Kadehler boşalıyor birbiri ardınca.
Seni unutmak için kendime yalan söylüyorum.
İçtiğim her yudumda
Unuttum sanıyorum, unutamıyorum.
Her gün biraz daha acı veriyor bana.
Gecelere sığınıyorum seni unutmak için.
Gün, sensizliğimin üzerine doğarken;
Gece yokluğunu saklıyor benden.
Her gün biraz daha tükeniyorum.
Hiçbir şey yetmiyor beni avutmaya.
Gece mi karanlık yoksa ben mi daha karanlığım,
Soruyorum kendime, cevabını bilemiyorum.
Bir gün daha bitti işte seninle,
Sen yanımda olmasan da benimle.
Sana son bir şey söylemek istiyorum:
Ben seni hậ lậ çok seviyorum.
22 Haziran 2007
Gül AycanKayıt Tarihi : 15.7.2007 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Aycan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/15/unutamiyorum-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!