Unutamıyorum Şiiri - Kaan Seyfi

içimde bir acı hıçkırık oldun
dudaklarımda buruk bir tat
yollar aynı çıkmazlara takılırken
gözlerin benden bi hayli ırak

ellerime titremeler dadanıverdi
gözlerimde tuzlu bir uyanıklık var
sabahlara dayanamıyor gözyaşlarım
rüyalara uyanamıyorum artık
unutamıyorum senin tadını
unutamıyorum teninin yumuşaklığını

neden sabah olmuyor artık
neden güneş doğmuyor gecelerime
geceler bu kadar uzun değildi eskiden
ne değişti senden başka
sen neden değiştin ki
neden gittin
neredesin sen şimdi
orada da geceler bu kadar uzun mu
uyumak bu denli zor mu orada da

sakallarım kaşınıyor artık
kesemiyorum
gücüm yok kudretim yok
isteğim yok
hiçbişeyim yok benim
herşeyimdin gittin
artık ben hiçbirşeyim
anlamsız bir cümle gibiyim
yüklemini şaşırmış
tekrar doğrulamayacak kadar devrilmiş bir cümle
yüklemsiz bir özne kadar yalnız
vurgusuzum şimdi

sana içmekten bunaldım artık
içmek beni rahatlatamıyor ki
içerken daha da efkarlanır oldum
içemez oldum sanki
yutamıyorum yudumlarımı
takılıveriyor boğazıma
orada kalıyor yutamıyorum
ben seni ölesiye özlüyorum
ölesiye
unutamıyorum...

(bilinmezime...)