Unutamayız Şiiri - Abdullah Atay

bir damla sudan oluşan canı
dokuz ay taşındığımız karnı
damarımızda dolaşan kanı
unutamayız unutamayız...

aldığımız ilk nefesi
kulağımızda ki ezan sesini
mutlandırdığımız herkesi
unutamayız unutamayız...

anamızın ak sütünü
o sıcacık göğsünü
yüreğinin büyüklüğünü
unutamayız unuatamayız...

bizdik ananın canbebeği
onun verdiği emeği
olduk hayatın gerçeği
unutamayız unutamayız...

uykuları bölüşünü
gözündeki gülüşünü
ananın şefkatli öpüşünü
unutamayız unutamayız...

gittiğimiz okulu
verilen bilgi ve akılı
yaşam has çiçek kokulu
unutamayız unutamayız...

başımızdaki kavak yelini
gönül bahçemizde sevda gülünü
yarin tatlı dilini
unutamayız unutamayız...

hakkınca yapılan işi
helalden kazanılan aşı
bize canını veren eşi
unutamayız unutamayız...

çiçekle bezenen baharı
güneşle kavrulan yaprağı
kışıyla üşüyen toprağı
unutamayız unutamayız...

sevgilinin sessiz naaşını
o taht misali musalla taşını
akıtılan gözyaşını
unutamayız unutamayız...