Unutamayacaksın Şiiri - Gökhan Sönmez

Unuttuğunu sanıyorsun dimi zalim,unutamazsın…
İstesen de, çok zorlasan da kendini, unutamazsın unutamayacaksın beni…
Aklına ben geldikçe uykuların kaçacak uyuyamayacaksın…
Uykusuz gecelerde sular seller gibi ağlayacaksın
Yorgun düşüp uykuya daldığında
Ansızın ben gireceğim rüyana, elini uzatacak, elini tutmayacağım elin boşta kalacak
Rüyaların kabusa dönüşecek korkuyla uyanıp hüngür, hüngür ağlayacaksın…
Gözünden yaş kalbinden sızı eksik olmayacak, ömür boyu beni terk ettiğin için
Pişmanlık duyup ağlayacaksın…
Elin telefona uzanacak, parmakların numaramı çeviremeyecek benim sesimi duyamayacaksın
Kendini avutmak için sana attığım eski aşk kokan mesajları okuyup salya sümük ağlayacaksın, onları silemeyecek, beni terk ettiğin için kendinden nefret edeceksin, unutmak istesen de beni asla unutamayacaksın…
Başka kişiler girecek hayatına, her aşkım sözünü duyduğunda sesimi arayacaksın, ama duyamayacaksın çünkü ben sadece sevdiğime aşkım derim çünkü ben nedensiz terk edildim mi kökten silenlerdenim…
Sevgililerinde benim özelliklerimi arayacaksın, bulsan da tatmin olmayacaksın, beni arayacak, o ihanet dolusu ellerin bana dokunmak isteyecek o satılmış tenin beni arzulayacak ama nafile çünkü ben utulmam unuturum, sadece bir celsede hem yargılar hem asarım.
Beni ne kadar çok sevdiğini anladığında, bana ne kadar haksızlık ettiğini anladığında
Her şey için çok geçin ertesi olmuş olacak, ayrılık acın sanki ölüm acısına karışacak ama ben dimdik ayakta olacağım çünkü zalim unutma ki insanlar unutulduğunda ölürmüş ama sen beni istesen de kendini çok zorlasan da asla unutamayacaksın! !

(Datça 26 Ocak 2009)