Unutamayacaksın Şiiri - Nurettin Akdeniz

Sabahın seherinde uyanınca
O mahur gözlerini açınca
Ellerin telefonunu arayınca
Anlayacaksın,Unutamayacaksın

Gelmeyen mesajıma üzüleceksin
Sanki oyunu kuran sen değildin
Oysaki,bozan da yine sendin
Hatırlayıpta unutamayacaksın

Hatıralarsız da yaşanamaz ki
Kökü olmayan ağaç olmaz ki
Geriye dönüp te bir bakarsın ki
İllaki de beni,unutamayacaksın

Her Kapının çalışında bile o mudur?
Acaba deyip,bakıyor geliyormudur
Arayacak,gözlerin Umutla bakıyordur
İçin içinden yanacak,unutamayacaksın

Sokaklarda gördüğün ağaçların dalları
aldığım son çiçeklerin solmuş yaprakları
Beynine aklına getirecek deli deli soruları
Neden neden diyecek,unutamayacaksın

Bir nefes almak için oturduğun bankta
Kurduğumuz hülyalarda artık boşlukta
Yakıp sigaranı derin bir nefes çekip hatta
Omzuma yaslandığını,unutamayacaksın

El ele tutuşup yine Nisan yağmurunu
Şimdi artık yalnız sen söyle olurmu
Muhabbetle dolaştığımız sahil turunu
Bir dolu hatıraları,unutamayacaksın

Bırakmayacak yakanı birde akşamları
Bulutlar arkasında saklanan gizli anıları,
yalnız ken,Birden çöken zifiri karanlıkları
Dualarında olacağım, unutamayacaksın

Önce kızacak hep kendini haklı göreceksin
Sövüp sayacaksın,lafları bir bir sıralayacaksın
yavaş yavaş af edeceksin,hatta af isteceksin
Haberler bile salacaksın, unutamayacaksın

Son pişmanlık fayda etmez bile bile
Başını öne eğip kalbin gelecek dile
Biçare vicdanın sesi de yetecek birde
Yutkunamayacak, unutamayacaksın

Mıh gibi çakılmış,gerilmiş perde gibi
Uyutmayan gelgitler yatağına serilmiş
Huzurunda firar etti sanki geri gelirmiş
Uykusuz geceler de,unutamayacaksın

Kolay olsaydı eğer her giden geri dönerdi
Sözlerin ok gibiydi hemde çeliği bile delerdi
Zamanında bu gönlüm seni yürekten sevdi
Nadim oldun bilirimde,unutamayacaksın