İnsanlarda bir vurdumduymazlık var. Zamanın değiştiği kesin ama örf ve adetlerimize herzaman sahip çıkıyor muyuz acaba? Türkiye Cumhuriyetinde müslüman bir toplum olarak yaşayan bizlerin, unutamayacağı tek şey sevgi ve saygı olmalı. Gördüğüm kadarıyla bu değerler de yitirilmek üzere. Bir Türk vatandaşı olarak da bu beni inanılmaz derecede üzüyor.
Taşıtlarda gözlemlediğim olaylardan biri de gençlerimizin duyarsızlığıyla ilgili. Yaşlılar, hamileler ve çocuklu kişilere yer verilmiyor. Uyuyor pozisyondalar herzaman. Birkere uyardım bir genci..
--Çocuğum sen gençsin. Bak yaşlı bey ayakta zor duruyor yerini versene. Bana ne dedi biliyor musunuz?
--Ben de yorgunum ayakta gidemem.
Ne diyeyim sana dedim içimden. Büyüklere saygı herzaman çocuklukta, anne ve babanın verdiği terbiyeyle başlar. Alamamışsın çocuğum, alamamışsın birşey işte. Belki ailen de senin gibi. Derler ya '' üzüm üzüme baka baka kararır ''
Tabii aile de görülenler çocuğun, büyüdükçe kişiliğini oluşturur. Sevgisiz büyüyen bir çocuk ne verebilir topluma? Onları vatanımıza kazandırıp hayırlı bir evlat olmasını sağlamak ise yine ebeveynlere düşüyor. Bir de şu yönden bakmak gerek. Türk toplumununda hâlâ okuması yazması olmayan insanlarımız var. Cehaletle yoğurulan kişilerin, çocuklarından ne bekleyebiliriz? Ya kaçıp büyük şehirlere geliyorlar ya da kötülükleri, kendilerine mesken ediniyorlar.
Tamamını Oku
Sevgi konusunu geleneklerimizle açmışsınız Menekşe Bacım. Bu otobüste yer verilmesi konusu bizim de çocukluğumuzdan bugüne kadar gündemde oldu. Okula giderken, okul dönüşü otobüs ful dolu olurdu. Hiçbir zaman oturma olanağımız olmazdı. Üniversite ve işe başladığım yıllarda ise bazı davranışları eleştirir olmuştum.
Eleştirdiğim ilk konu yaşlıların (belli ki çalışmıyorlar) yolculuklarını iş veya okl dönüşlerine denk getirmeleriydi. Çünkü iş/okul dönüşlerinde genç de olsak yorgun olurduk.
Diğer eleştirdiğim konu, ara duraklarda binenler neyse de otobüslerin ilk duraklarında sıra bekleyenler varken 'nasılsa bir yer veren olur' düşüncesiyle doğruca otobüse girmeleri olmuştu. Nitekim bir defasında bir kadın, sırada beklemediği halde bir de sıradaki bir delikanlıya şaka görüntüsü vererek 'seni kaldıracağım' demişti. Otobüse girdiklerinde delikanlıkalkarak ona yer vermişti. Kadın, o sözü bir şaka olarak söylediğini belirterek oturmak istememe görüntüsü vermişse de sonuçta oturmuştu. Burada delikanlı belki içten gelerek yapmamıştı bunu ama yine de toplumsal geleneği çiğnememişti.
Başımadan geçen şu olayı da anlatmadan geçemeyeceğim... Eşim hamileyken yaptığımız bir otobüs yolculuğunda öğrenci bir kız eşimi görünce ayağa kalkarak yer vermek istedi. Ancak bir kadın hemen oturdu. Kendisine bu yeri hamile kadın için boşalttığını belirttiklerinde 'kimmiş o hamile?... O hamileyse ben de yaşlıyım' dedi.
İsterdik ki o sırada başka bir genç de eşime yer versin. Ama olmadı...
Yazınız değişik konuları açtı Menekşe Bacım...
Paylaşım için teşekkürler...
Kadir Tozlu
Onun için çocuklarımızı örf ve adetlerimizle büyütmeliyiz. Bizler Türk'üz ve müslüman bir toplumuz. Geleneklerimiz ve göreneklerimiz nesiller boyu
bizlere ulaştığına göre, bizlerden de gelecek nesillere ulaştırılmalı. Değerlerimizi kaybetmeyelim hiçbirzaman. Gençlerimiz sevgi dolu ve saygılı, bir toplumun çocukları olarak büyümeliler.
...............hangi okulun,hangi sırasında,hangi ders kitabını okuyarak,hangi öğretmenden ders alarak....selam ve dua ile.
Yaşam hayatımızda insan olmada gereken gelenek ve göreneği eğitimde öğretici ve eğitici yazılarınızı tebrik eder,başarılarınızın devamını dilerim.
Nice değerli paylaşım ve yorumlarımızın birlik ve beraberliğinin geleceklere
esenliğinin mutluluğu ve huzurunu temenni ederim.Sevgi ve saygılarımla esen kalınız.Erdoğan Vural
ne kadar haklısınız...
o kadar hızlı ve süratli bir bozulma varki bizde...
zaman zaman tanıyamıyorum...
kendimizi milletimizi...
sahip çıkalım çok doğru...
kendimizden başlamak üzere...
ve süratle...
saygılar yüreğinize...
çok değerli bir çalışmaydı, uyarı ve öze dönüş hakkında...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta