Unutamamak Şiiri - Seçkin Tok

parkasını çıkarıp astı çocuk
tüm demini adadı
sokak lambasında esinlenilmiş hayallere
aştı tüm bentleri
açtı, kim bilir neden
........................yüreğini

anlattı çocuk
anlattı, masalara, sandalyelere
defterine, tutkularına
özünü içti tüttürdüğü teklemesinde
özledi
unutmayı unutmak için
kapadı gözünü
bir fırt daha çekti çocuk
özledi
özlemekten tükendi belki

adını soran garsona
bir bardak soğuk çay, dedi
demsizinden
her zamanki gibi

özledi çocuk
gelmeyecek geleceğindeki
bir iki hayalimsiyi
özledi ve hışımla kalktı masadan
attı yere gençliğini

bir kez daha
vazgeçemedi...

11.06.2005
21.32