Unutamamak Şiiri - Murat Tuğci

Unutmak işin ortası
Kolay yanı
Bunca yaktığına rağmen
Unutamamak ateşin kor aynı
Yıllar yaraları sarar
Düşen mutlak kalkar
Ne var ki
Ne olmuş ki
Sadece bende mi
İlk mi
Bunlardan başka söz duymadım
Yaralı bedenimle kıvranırken
Sokak başlarını tutarken
Sevda diye dilenirken
Kara yüzümle içimden ağlarken
Duymadım
Duymadım hiç birini
Anımsayabildiğimdi
Küçük bir sesti
Usul usul konuşan benliğimdi
Okşayarak sarıyordu bedenimi
Çözüyordu kaskatı yüreğimi
Bırakma diyordu ellerini
Serme bu köhneyi köşe başlarına
Verme elindeki son kaleyi
Arsız sevda hasımlarına
Dinle bak
Unutmak işin ortası
Kolay yanı
Senden çoktan geçti o yanı
Sonundasın artık
Kalkmalısın dilendiğin yerden
Haykırmalısın
Unutamam diye ağlamalısın
Haydi kalk artık
Küçük kulübe karşında
Sıcacık yumuşacık alev duvarlarında
Haydi git köhneyi duvarlara yasla
Anlamıyorsun değil mi
Anlamıyorsun hala
Unutamamak senin damarlarında!