Bir kamyonete yükleyip götürdün bütün geçmişi
Bak kaldım öksüz çocuklar gibi arkandan
Bir umut olmuştu oysa geldiğin o gün kalbime
Konuşmadık tek kelime dahi yıkıldım gidince..
Kimi sevebilirim ki bir daha senin gibi
Dalgın gözlere hüzün dolarken ellerime
Işık rengi saçların sırdaşım olmuştu bilsen
Yaşadığım hikayeler izlediğimiz filimler sensiz
Hayat ne garip verdiğini geri alıyor habersizce
Umut işte kalbimdeki bu derdi uyutamadım
Unutamam gülüm unutamam canım unutamam seni
Bir kalemde silemem bunca güzel şeyleri..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
20/07/2018
Kayıt Tarihi : 20.7.2018 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!