Karayeller uçururcasına eser zalim,
Göy sineme vurur endamın serin,
Başım kubak ayaklarım yalın,
Yinede unutamam seni…
Çağlamış ahmak ıslatan,
Duruyor köşe başında, terk edilmiş bir adam,
Sokak lambaları gelir geçer,
Yinede unutamam seni…
Bükülür ayaklarımdan kaldırımlar,
Üzerime üzerime gelir farlar,
Benim gibi yalnızlığa terk edilmiş duvarlar,
Bir sigara yakarım yapmacıktan,
Yinede unutamam seni…
Odanın duvarları kahrı perişan,
Sanmazsın ki burada biri var yaşayan,
Yılgın ayakların yükünü taşıyan yorgun divan,
Parça parça olmak ister kahrından,
Yinede unutamam seni.
Kayıt Tarihi : 27.6.2008 09:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel içten bir çalışma +10 tam puanımla kutluyorum antolojime alıyorum
Sevgiler hiç tükenmesin :))
Sanmazsın ki burada biri var yaşayan,
Yılgın ayanların yükünü taşıyan yorgun divan,
Parça parça olmak ister kahrından,
Yinede unutamam seni.
Bu yokluğu, odaların delici soğukluğunu ve suskunluklarını yaşamayan var mıdır? Yoktur sanırım...Çok güzeldi sevgilerimle...Burcu bir
TÜM YORUMLAR (11)