Unutamam ki Alışkanlığımı

UNUTAMAM Kİ ALIŞKANLIĞIMI

Unutamam ki alışkanlığımı
Sevgiliyi sevmekte bir alışkanlık.

Göz ucuyla bakışımdan belirin
Çoğaldıkça ölümlere denk günler.

Hayâllerim,
Fıçılarla üzüm suyu içmiş gibi
Sanki bana doğru duruşun sendeler.
Ay ışığı süzülürken gözünden
Ufuk çizğileri kirpiğinde sınırlanıp belirir.
Sağ yanakla, anlındaki siyah benler
Bana gülümseyip, cilveleşip,
Sorgu-sual sorup beni oyalar…

Sevdiceğim,
Öpdüceğim
Narin, şirin dudaklar;
Bekleyerek hasretliğin üstüne
Bal damlatır,
Can damlatır
Gülmek için gerilirken uçları.
Usanarak
Duvardaki sersemleşen gölgelere bakarken
Var gücümle duvarlara çarpmak gelir içimde
Onun için,
Ölmek için
Düşüncenin ödülleri bu işte.

Siyahlığı yavaş yavaş tükendikçe saçlarım
Ağarır .
Sana karşı sevgim devamlı ayakta durur
Unutamam ki alışkanlığımı,
Ayranım kabarır.
- 02.09.1961 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul