Unutamam Ben Şiiri - İsmet Bozkurt

Köyümde eskiden harman olurdu
Göz akar bostana derman olurdu
Araba yerine hayvan olurdu
O güzel halini unutamam ben.

Orda adam boyu karlar yağardı
Kara sekiden güneş doğardı
Kör Ali de in’e odun yığardı
Dağlarda beyazı unutamam ben.

Hedik kaynatınca damda yatardık
Ekin biçmek için yola çıkardık
Tırpanın sapına azık takardık
Nohut yolmasını unutamam ben.

Beş kişi bir olur çelik oynardık
Kayanın başından göze bakardık
Göçmen sobasında tezek yakardık
Soba yakmasını unutamam ben.

Yeter bibim yünden kirmen eğirir
Paşamın karısı ikiz doğurur
Şemsi leğeninde hamur yoğurur
Kömbe yapmasını unutamam ben.

Firdevs’in damına tarhana serdik
Dana bağlamaya kalın ip ördük
Öküz ile kocaman tarla sürdük
Armut gölgesini unutamam ben.

Ebem oturağı kapı eşiği
Sallanır bebeğin tahta beşiği
Ala Memmet idi köyün aşığı
Bozlak havasını unutamam ben.

Evlerde en güzel sohbet olurdu
Muduk emmim yorgun erken uyurdu
Hamdi çavuş küstü yüzün çevirdi
Çayın kokusunu unutamam ben.

Kerim ağa, Yılmaz gurbet elinde
Yaşlılar oturur cami dibinde
Oğlak kayası ile Goz belinde
Keklik avlamayı unutamam ben.

Bebeğin altına toprak elerdik
Yukarı çeşmeden bir su içerdik
Avluda koyundan kuzu seçerdik
Buz gibi suyunu unutamam ben.

Çıtık emmim tutar kediyi döver
Omar ağa damda gezene söver
Berguf paşa çok siyasi muteber
Seçim telaşını unutamam ben.

Derede tarlaya zibil saçardık
Bostan ekmek için karık açardık
Torba yoğurdundan ayran içerdik
Bostan sulamayı unutamam ben.

Anlatmakla bitmez bir bir eskiler
Birbiri ardına geçti seneler
İsmet unutmadı neler var neler
Daha dün gibi bak unutamam ben.