Yüreğimi açmaktan korktum
Ve seni kaybetmekten
Hayalinin her akşam karşımda duruşu
Her yıldızda seni görüşüm ve her çiçekte
Seni daha çok sevdiriyordu bana
Gözlerin yüreğime derin bir yara açtı
Bu yaraya ancak sözlerin yeter
Hala unutamadım gülüşünü
Ummadık zamanda karşımda duruşunu
Ben, belki baharı unutabilirim
Sana güller topladığım bahçeleride
Geride bıraktığım hayallerimi
Elini tuttuğumda daldığım o gözlerinin renginide unutabilirim
Yalnız, Bana sevgiyi ve ayrılığı tattıran seni unutamam.
Hiç bir zaman unutamam.
Rabiya TasdemirKayıt Tarihi : 19.8.2018 16:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rabiya Tasdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/19/unutamam-161.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!