Unutamadım işte seni…
Kollarında ölmek isterdim halbuki.
Daha içten sarıp sarmalasaydın beni,
Gerçekten de kollarında verirdim son nefesimi.
Okumak isterdim sana her yazdığımı,
Ama hiç dinlemezdin içimdeki yalnızlığı.
Anlatacakları vardı sana,
Hem de ağlaya ağlaya…
Ne de masum bakardı içimdeki çocuk gözlerim,
Sürekli itip kakmana.
Sen kızdıkça o ağladı,
Gözlerine baka baka,
Acısında boğula boğula…
Nefes alırdım gözlerine bakarken,
Hem de gözündeki perdeyi kaldırmazken.
O kadar da bağlıydım sana,
Sen saydam kalbimi tuz buz ederken…
Kayıt Tarihi : 5.3.2025 12:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!