Tut ki hiç görmedim gözlerini,
Tut ki hiç tutmadım ellerini,
Nasıl emanet ettim sana kalbimi,
Ne yaptıysam unutamadım ihanetini,
Şimdi çayın en demlisini,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta