Unutamadım Henüz Seni Şiiri - Yavuz Karagöz

Unutamadım henüz seni,
sadece alışmaya çalışıyorum.
baktığım her yüzü her gözü, ağzı, dişi,
burnu ve aldığım her kokuyu,
sen sanıyorum.
Birinin yanından geçerken,
yahut bir manav önünde meyve seçerken,
yolda tek başıma yürürken.
Bir bank üstünde müzik dinlerken,
nasıl oluyor sanki sen geçiyorsun bir yerlerden.
ağlıyorum.
Unutmak yemek yemek gibiydi senden önce
unutmayı unuttum sanki sen hayatıma girince
seni unutmak ölüm gibi bir şey olur fikrimce
olur ya biri seni bir yerlerde görüp beğenince
onun olacaksın sanıyorum,
korkuyorum.
Uyumak istiyorum saatlerce uyumak
uyuyunca kolay oluyor unutmak
bahane üretmeyi severim.
Unutmak uyumanın bahanesi belki de
bütün amacım rüyada olsa seninle buluşmak.
bir başkasının rüyalarını süsleyeceksin sanarak
durmadan uyuyorum.