Unutamadım Şiiri - İdris Yılmaz

Bir kış günü gittim görev yerine
Selam verdim köyün her bir erine
Albayrağı çektim ak gönderine
Dalgalanışını unutamadım.

Köyüm Binboğa'nın yanı başında
Dam boyu kar olur kara kışında
Tek bir ağaç yoktu köyün dışında
Yolun tozuşunu unutamadım.

Oğlanlar sürüden gelmez okuya
Kızları tezgahta kilim dokuya
Burunlar alışmış cahil kokuya
Kabullenişini unutamadım.

Kapanırsa yollar üç ay açılmaz
Patatesten başka yemek yapılmaz
Etli kömbesiz de çaydan içilmez
Sıcak yakışını unutamadım.

O zeka fışkıran ela gözlerin
Sevgi saygı dolu tatlı sözlerin
Mahzun mahzun bakan masum yüzlerin
Hocam deyişini unutamadım.

Üç sınıfım vardı üçü de dolu
Bata çıka gelir çamurlu yolu
Tezekle doludur hepsinin kolu
Soba yakışını unutamadım.

Bütün hafta boyu dersler bitmezdi
Çocuklar evlere desem gitmezdi
Öğrenmeye arzu istek yitmezdi
Ders işleyişini unutamadım.

Öğretmeni benim, müdürü bendim
Tek başıma birçok dertleri yendim
Ayrılık gününde bitip tükendim
Kan ağlayışını unutamadım.

Tek çeşmesi vardı orta yerinde
Erkekler keyifli dam üzerinde
Sucu kadınların her seferinde
O terleyişini unutamadım.

Baki selamlarım Mehmet amcaya
Hürmetim sonsuzdur Ayşa bacıya
Muhabbetlerim de gardaş Hacıya
Tütün sarışını unutamadım.