Bir güz mevsimiydi, , ,
Görmüştüm kara gözlerini,
Dışarda deli bir rüzğar,
Düşen yağmur damlaları,
Ve gözleri pırıl pırıl, ,
Bir bahar güneşi doğmuştu,
DÜNYAMA, , , , ,
Doğa tüm sevdiklerinden,
Hüzünle ayrılırken, , , ,
Biz kavuşmuştuk,
Yıllar sonra o gözlerden,
Hazan yağmuru gibi,
Döküldüğünü gördüm,
Gözyaşlarının,
Şimdi ise, , , , , , , , ,
Doğa tüm sevdiklerine,
Hasretle kavuşurken, ,
Biz ayrılmıştık
Ben ise, , , , ,
Ne o güz mevsimini,
Nede o kara gözlerini,
Hiç mi hiç, , , , , ,
UNUTAMADIM
İZMİR/1976
Hacı ÖztürkKayıt Tarihi : 2.3.2003 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!