Hep aynı günü yaşıyorum
gözlerinle gülümsediğin bana
Aynı koku var hâlâ
yanımdan geçerken bıraktığın,
divane ettiğin beni
Kulaklarımda aynı ses
o mest eden nağme
unutamadığım “merhaba”n
Ve şimdi sensizim
Yüreğime vurdukça
ayrılık hançeri
bir sen daha doğuyor
içimde
içimdeki sana bağlanıyor
kördüğüm oluyorum
taze bir fidan oluyorum
seni açıyorum beyazlı morlu
mevsim nedir bilmeden
kışta hazanda
koza oluyorum sonra
sen çıkıyorsun içimden
rengarenk, göz alıcı
kelebekleri kıskandıran
söz geçiremiyorum bu yüreğe
unut onu diyorum
unutamıyorum
Kayıt Tarihi : 18.11.2009 10:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Yanar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/18/unutamadim-157.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!