Paslı bıçağını çekmişsin yine kınından,
Dokunuyorsun küllenmekte olan yarama.
Vicdansız, duygu yoksulu.
Biliyorsun dokunduğunda hala acıdığını,
İçindeki bu nefret, inat niye,
Deştikçe yaramı,
Mutlu mu oluyorsun?
İtiraf edeyim.
Evet çok acıyor,
Kanıyor yaram.
Unutamadım işte seni.
Kayıt Tarihi : 29.12.2008 18:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!