İstanbul'da bir akşamüstü istiklaldeyim
Gökyüzü ağlıyor severek ayrılanlar için
El ele aşıklar geçiyor yanımdan
Aldırmıyorlar yağmura
Islanıyorlar doyasıya
İçim ürperiyor üşüyorum
Gözyaşlarım karışıyor rüzgara
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta