Kaç seneler oldu, senden ayrı kalalı,
O gül yüzünü hiç, ama hiç, unutmadım,
O tatlı gülüşünü,sımsıcak bakışını.
Inan ki seni hiç, ama hiç,
Unutmadım,unutamadım..
Kaç seneler geçti aradan,
İnanki saymadım,
Bildigim tek şey,senin hasretinle,
Sensiz,senelerce yaşadığım,
Dolduramadı,hiç kimseler yerini,
Sensizliğe alışamadım,
Saçlarıma düşen aklara rağmen,
İnan ki seni hiç unutmadım, unutamadım.
Şimdiki halimi bir görsen,gülersin,
O eski ben,ben değilim,artık.
Nerede o güzelim saçlarım,
O incecik vücudum,pürüzsüz yüzüm,
Yüzümdeki kırışıklıklara,
Gözlerimin altındaki, mor halkalara rağmen,
Ben seni hiç ama hiç,
Unutmadım,unutamadım.
Daha dün gibi aklımda,
Beline kadar sap sarı saçların,
O kusursuz yüzün,
incecik yay gibi kaşların,
Deniz mavisi gözlerin,
Seni,çok seviyorum diyen sözlerin,
Bunca acımasız geçen, senelere rağmen,
Ben seni hiç,ama hiç,
Unutmadım,unutamadım.
Sende değişmişsindir belki,
Kaç seneler oldu görüşmeyeli.
Aşağı yukarı,bir otuz beş,kırk sene oldu gibi,
Bu ne acımasız bir kader, koydu bizi bunca yıl ayrı.
Ölünceye kadar da unutmayacağım seni,
Sende bunu böylece bil gayri.!
Sende beni unutmamışsın,
Dün eski bir dostan,
Güzel bir mektup aldım.
Ondan beni, sorup sual etmişsin.?
Çok memnun kaldım.
Hala, çok güzelmişsin.
Pek de değişmemişsin,
İki çocuğun olmuş.birinin ismini,
Adımı vermişsin.
Çok Sevindim..
Sen mazideki kanayan bir yarasın,
Seni hiç, ama hiç,
Unutamadım.
Ölünceye kadar da unutmayacağım..
Söz Yazarı:Erol Sagun.
Tarih:8 Haziran.2001
Gün:Cuma.
Saat:17.30.
Not:ANTOLJİ.COM da kayıtlı Şiirlerim ve(MP3) CD em NOTER tastiklidir.
Erol SagunKayıt Tarihi : 17.9.2007 21:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair birbirini sırıl sıklam aşık iki gencin,akraba evliliğine karşı çıkan İki ailenin,bu aşkı eğengellemesiyle.ayrılan,fakat 40 sene gibi uzun bir zaman geçmesine rağmen,bir birini hiç görmeyen,fakart birbirini unutamayan iki sevgilinin aşk hikayesini konu almıştır. Burada ebebeyler belki doğru bir hareket yapmışlardır.Fakat bu İki aşık,başkaları ile evlendirildikleri halde ömür boyu hiç mutlu olamamışlardır. Şair böyle bir öykü şeklindeki hikayeyi şiirleştirmiştir.Yorum siz sayın okuyucuların.Aileler doğrumu yapmıştır? Yoksa bu gençler birbiri ile evlenip mutlumu olurlardı? Yoksa sakat çocukları doğsaydı.hem çocuk hem aile mutsuzmu olurdu? Sayğılarımla.Erol Sagun.
![Erol Sagun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/17/unutamadim-106.jpg)
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Saygı ve sevgiler
Ben her zaman akraba evliliklerine karşıyım...
Onlar mutlu alamadılar demişsiniz
ya evlenip de mutluluğu yakalayalım diğe evlenip de sakat çocukları olsaydı
vicdanlarını nasıl mulu edeceklerdi dost...
Sevda acılarına üzülürüm yine de...
Aslında işin içinden çıkamadım ya...:)))
Sizin kaleminizi kutlamakla yetineğim olmaz mı...
Saygılarımla...
Orhan ÇAPAN
TÜM YORUMLAR (73)