Unutamadığım Aşkım Şiiri - Mustafa Yılma ...

Gün akşam üstü....
Kahve yaptım kendime
İçiyorum ayaküstü
Gözlerimde hayali sevgilinin
Beynime hatıralar üşüştü
Değdikçe dudağa kahve her yudumda
Hatıralar alevlendi dudak yerine
Ne güzeldi oysa
Üşüyerek sarıldığımız anlar
Aramazdık ne kahve nede bir tabak meze
Yanıyorsa balkonda mangal
Varsa masada bir büyük
Mezemiz kahkaha
Ekmeğimiz sarılmaktı donsak ta...
Üşüyen ayaklarım geldi şimdi aklıma
Her akşamın masum senfonisiydi oysa
Olsaydı O şimdi yanımda
Aldırmazdım ayaklarım donsa da
Şimdi karlı dağlar mahsun sevgili
Özler dulda çukurlar bizi
İkide bira kapsaydık arabaya
Sarılır ısınırdık yığınca kar olsa da
Eski ev eski masa
Dökülür satırlar kalemden
UNUTMAZ YÜREK SEN UNUTSAN DA
Yetim kaldı çantaya saklanmış votkalar
İşsiz kaldı şimdi salaş balıkçılar
Rakısız kaldı artık pet bardaklar
Gün akşam üstü
Kahve bitti
Gözler doldu
Yandı yürek
Yokluğun kor olsa da
Öldürmez nasılsa...