Unutamadığım Şiiri - Necati Keskin1

Artık geride bıraktıklarımı değil,
Bırakamadığım gözlerini, geleceğini düşünmek istiyor insan.
Ama yapamıyorum.
Unutamadığım ne olur bakma öyle.
Kısma gözlerini, güldürme, coşturma,
İçimdeki aşk alevini…
Ne olur parlatma işte o kara kara boncukları.
Sen böyle yapınca benimde içim bir tuhaf,
Bir tuhaf atıyor kalbim, anla lütfen ne olur.
Bir tuhaf oluyorum işte.
İçimde bir fırtına, ruhum bedenime sığmıyor sevinçten.
Sonra;
Sonrası hasret, sonrası özlem, sonrası geride kalanlar.
Sonrası ayrılık…

Sonra benimde gözlerim parlıyor.
Ama benimkilerden kalemime,
Kalemimden şiirlerime, göz yaşları damlıyor...

“Bir tavuğa yem verdim
Altın yumurtlamasını bekliyorum…”