Bir acayip yalnızlık bu, aksam üstü..
Saçlarını örerken gün batımının,
Annemin ninnileri süzülür desteksiz düşlerimde..
Olur da gölgemi görürsen düş ardına..
Ve hatırlayabilirsen beni, unutmuş sayılırsın..
İsterim ki hiç çıkarma aklından..
Çünkü bilemezsin;
An gibi kısa, asır kadar uzundur yalnızlık..
Kayıt Tarihi : 11.5.2020 03:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!