Unutacaklar Şiiri - Faris Özyıldırım

Eğmedim başımı diktir duruşum
Vefayı bilmeyen ahraz sürünsün
Cebim de olmasın üç beş kuruşum
Yırtık yüreğim dosta görünsün

Peşimden gülecek hayasız yüzler
Elbette beni de unutacaklar
Yiğidin adı var bilmez öküzler
Onlara han çok bir yol tutacaklar

İçimde kırıklar batarken cana
Ruhumu sıktım hiç ah etmiyorum
Belerken beyaza bak toprak ana
Kimseyi kendime yar etmiyorum

Bir bakışım bile denkti kırkına
Dinmeyen bu öfkem alemi yutar
Şeytan yüzlü çekmiş kendi ırkına
Bilmez ki mazlumun ahıda tutar

Farisi toprağa yatıran eller
Yeniden dünyaya dönüp gidecek
Zehirli dikenler batıran diller
Soğumuş bir taşı artık öpecek