Unutacaklar Şiiri - Muzaffer Dinçsoy

Ot bitmiyor dağları,
Kurumuş üzüm bağları,
Yaşandı mazide kaldı,
Akmıyor Karagöl'ün pınarı.

Maşada çıkarsa yolun,
Geliyor sağılmaya koyun,
Sanma ki yaşanan oyun,
Kimlerden senin soyun?

Ermeni'ye yurt olmamış,
Doğmuş köyünde kalmamış,
Hayat denilen bu yarış,
Beni de yerimden etti.

Yandı ateşler cehennemde,
Yer kalmamış bak cennette,
Beni bekleyenler de,
Bu gece de bensiz kalmış.

Derin eşecekler toprağını,
Çıkaracaklar kum ve çakılı,
Bırakacaklar kefene sarılı,
Örtecekler geride kalanları.

Başına bir tahta çakacaklar,
Geldikleri gibi kaçacaklar,
Gün gelecek karalayacak.

Çürüyen bedenin toprak olacak,
Mezar yerini de unutacaklar.