Yavaş yavaş eksildik hayattan
Eskimeye başladık hep birlikte
Koca bir çığ düştü üstümüze
Feleğimiz şaştı bir anda
Gidenler dönmezmiş, öğrendik
Nadasa bıraktık artık yüreğimizi
Sevgi kuş olup uçtu uzaklara
Aşk karın ağrısıydı, gitmek bilmedi
Kar da yağdı hayallerimizin üstüne
Yaralarımız kangrene dönüştü
Yaşadığımız anılar ayaklanıp
Hep birlikte düşlerimize üşüştü
Geçmiyor işte acılar artık
Hiçbir yerde unutamıyoruz kendimizi
Umut Kafdağı’nın ardında gizli
Şimdi ancak yalnızlık paklayacak bizi
Unutmalıyız artık yaşanmayanları
Unutmalıyız artık paslı geçmişimizi…
Kayıt Tarihi : 29.3.2022 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yalnızlığımızı başlatıyor.
Umutlarda aranıyor;
dünlerini unutan,
sevgi dolu yarınlar..
Kutlarım Hanımefendi,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Saygı ile.
Şiirini beğenerek okudum tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (5)