Unutacağını Bile Bile Sevmek

Unutacağını bile bile sevmek.
İnat edercesine dalıp gitmek uzaklara.
Birgün dönerse diye beklemek.
Günü güne eklemektir yaptığın aslında.
Kurduğun hayaller canalnır birbir gözünde.
Boğazından geçmeyen lokma kadar rahatsız eder geçen zaman.
Belki dolar gözlerin belki ağlarsında.
Duyduğun her seste irkilen bir gölgen vardır artık yanında.
Alıp gidemezsin başını herdefasında.
Sonu düşünülmemiş kullanım tarihi geçmiş hayatı.
Kaldırıp atamazsın kalbinin tozlu karanlık raflarına.
Kimsesiz kalmışlık kadar yanlızlık da cabası.
Resimlerdeki gülüşüdür sana kalan tek hatırası.

Unutacağını bile bile sevmek.
Nasıl da sızlatıyor derinden ve sessiz ruhunu.
Becerebilirsin sanıp da bozduğun huzurunu.
Dört bir yanın acıyla kıvranırken bile hala umutlu.
Heketmediğini düşünebilirsin onca mutluluk içinde mutsuzluğu.
Zor gelir ama yinede düşünmezsin sonunu.
Sarar içini sevginin mesafe tanımayan doğrusu.
O garip ve seni cezbeden duygu.
Unutacağını bile bile sevmektir işte bu...