Unutacağım Şiiri - Nail Ergun

Kimler kimleri unutmadı ki.
Derin izler bırakacak belki
Ama mutlaka unutacağım seni
Birçoklarını unuttuğum gibi.

Arada bir anılar tek tek canlanacak
Film şeridi gibi geçecekler önümden
Gözüme hep yaşından olgun halin gelecek
Hani o içi yansa da, dışa hep gülen.

Hani bazen, hafif çakır görürdüm seni.
Hatırlar mısın, sürekli gülerdin.
Bazen densizlere denk gelirdin
Kafan da iyi ya, arada söverdin

Paylaşırdın benimle bazı dertlerini
Belki Çok zorlarını değil de
Beni de üzmemek için
Çözümü kolay olanları söylerdin.

İnceydin, naziktin, çok güzeldin,
İnsanlarla muhabbeti iyi bilirdin.
Ancak ilkelerin vardı ve serttin
Asla doğrularından taviz vermezdin.

Bazen gizlice izlerdim seni, bilmezdin
Yalakalık yapanlarıysa hiç sevmezdin
Kızınca bile sözlerini, gülerek söylerdin
O yüzden seni daha çok severdim.

Bazen şimdiki gibi kapanırdın içine
Konuşmazdın küserdin herkese, her şeye
Sormaya, aramaya çekinirdim, korkardım
Hemen, zaman yoktu derdin, olsa arardım.

Bilirdim ben zamansızlıktan olmadığını
İçinde amansız bir savaşın çıktığını
Kimseler bilmesin, farketmesin diye
Gizlice yaralarını tamire çalıştığını

Arada sorardım derdini, tasanı
Paylaş benimle diye, varsa yasını
Çok ketum ve gizemliydin sözlerinde
Ağzından zorla alırdım lafları kerpetenle

Bu kız hep normalden çok gülerdi,
Görenler hep keyifli, neşeli o derdi.
Aslında tüm işleri ters giderdi,
Yine de kimselere hissettirmezdi.

Zor olacak be gitmek, seni unutmak
Zaten nasılsa bir gün olacaktı bu
Ne kadar erken olursa o kadar çabuk
İyileşecek, yaralarım tutacak kabuk.

Unutmaya çalışmak acıtacak biliyorum
İstemesem de, gitmek çok zor.
O hep bir yerlerde duracak biliyorum
Ebediyyen içimde kalacak bir kor

Evet, çok zor biliyorum
Ama unutmalıyım…
Her şeye çare bulurum
Bunda Çaresizim…

O yüzden de unutacağım.
Belki içim hep ağlayacak,
Bir yerlerim yanacak.
Bir yerlerim kanayacak.
Ama unutacağım..

Beni hiç düşünme, etme merak
Bu adam başının çaresine bakacak
Onca acıya rağmen bu yürek
Yine bir türlü hayata tutunacak.