Unutacağım Şiiri - Mustafa Kaymakcı

Anladım ki senden fayda yok bana,
Seni ve bu aşkı unutacağım.
Hiç kısmetim yokmuş sevgiden yana,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Belki akşam üstü güneş batarken,
Islak bir gecede herkes yatarken,
Bir sabah bacalar sessiz tüterken,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Sakın kararıma deme ki erken,
Seni unutmaya fırsatım varken,
Sonbahar bitip de kışa dönerken,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Son gençlik yıllarım çekip gitmeden,
Yarı olmuş ömrüm henüz bitmeden,
Hoca başucumda dua etmeden,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Umut dağlarını yıkıp geçerek,
Ayrılık zehrini her gün içerek,
Kuşlar gibi diyar diyar göçerek,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Yıllar saçlarımı yolduğu zaman,
Gözlerim buğulu kaldığı zaman,
Elimde ki resmin solduğu zaman,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Bütün insanların güldüğü yerde,
Herkes sevdiğini bulduğu yerde,
Mecnunla Leyla’nın öldüğü yerde,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

İçim hasretinle kavrulsa bile,
Bedenim toprağa devrilse bile,
Küllerim havaya savrulsa bile,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Hiçbir şey değişmez yanmakla düne,
Öyle hasretim ki mutlu bir güne,
Bu sene olmazsa gelecek sene,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Feryadım sonsuza karıştığında,
Hasretle ızdırap yarıştığında,
Ruhum ecel ile yarıştığında,
Seni ve bu aşkı unutacağım...

Volkani hayattan kurtulduğu gün,
Üstüne topraklar örtüldüğü gün,
Günahla sevabın tartıldığı gün,
Seni ve bu aşkı unutacağım...