Unutabilsem Şiiri - İbrahim Ünlü

Keşke unutabilsem
Ama beceremem ki…

Ellerini
Tenini
Ve gözlerindeki rengi
O ılımlı hengameyi unutabilsem
Karanlık sokaklarda aradığım yüzünü
Yayla kokulu harman çiçeğinin yapraklarından;
-dudaklarından-tattığım hüznü
Keşke unutabilsem
Ama beceremem ki.

Hatırlar mısın?
Yağmur yağıyordu
Ve duygular bir çisenti gibiydi
Ve ellerimiz birbirine bağlı
Sıcacık
Yürüyoruz tek beden gibi
Gözlerimiz kaldırım taşlarında koşuyor
Kendimiz uzaklarda bir yerlerde dolaşıyor
Ve biz yan yanayız
Tenin tenime değiyor
Saçların bahar kokusuna

Keşke unutabilsem
Ama beceremem ki…
Bir de sen düşün unutmayı
Sen becerebilirsin belki.

İngilizce derslerinde
Sana bakmayı alışkanlık haline getiren gözlerim
Seni arıyor köşe bucak
Senin sesini arıyor kulak zarım
Arızalı sessizlikte.

İnan ki
Özledi ellerim
Parmak aralarına girip ısınmayı
Terlemeyi özledi avuçlarım inan!
Gözlerim gözlerindeki rengi özledi

Keşke unutabilsem
Ama beceremem ki…

Bulutlu
Sisli ve boralı süzüşlerinin
Anaforlaşan dişiliğini;
Ve buzlu anıların buruşuk ve saydam soğukluğunu
Bücür bir bakışla gözlerimize takılan
Ve şimdilerde devleşen aşkımızı
Donjuan ibnelerin büyülü sözlerini
Ve şiire bürünen çıplak yalanları
Gizini yitiren gözlerin cadaloz sözlerini
Zehre bürünen hayatın tek hedefi çadırcıları
Sokakların sakladığı sahipsiz çocukların umutlarını
Yüreğimdeki canhıraş yarayı
Hüznün ve hataların, fay hatlarının kavşağını
Aşkı…
Yarayı…

Yaşamak zorunda olup
Direnmem gereken geceleri…
İsyanın gözlerimdeki görüntüsünü…
Kıyameti…
Gidişinin her tarafı cehenneme çevirişini…
Gelişinin güneş rengini…
Cayamayışımı hayattan bir türlü…
Yeşil ışıkta karşıya geçerken,
Bir panzerin tekeri altında kalan,
Ezilen hakkımı…
Elimdeki kader yazısının,
Ardından getiren bir elvedayla silinişini…
Aslaları…
Keşkeleri…
Veya boraları…
Orhan Veli Kanık’ı
Nazım Hikmet Rân’ı
İlkokul öğretmenimi
Annemi..
Seni..

Keşke unutabilsem

Kaldırımlarda bültenleşti aşkım
Uçurumlarda pinponlaştı yankım
Saldırgan suskunluklarımdan
Canavar gibi bir çığlık fışkırdı meydanlara
Ve ben canlı yayın yaptım itirafıma
Seni cansiperane sevdim sevdimse dedimse
Keşke unutabilsem
Ama beceremem ki…

Mecalsiz bir gecede
Fotoğrafını yakışımı son kibritimle
Sonra pişman oluşumu
Seni özleyince…
Uykusuzluğumu eritişimi
İzmarit tablalarında mum gibi…

Soğuk bir parkta
Ki seninle ısındı sıcacık oldu
Dudaklarına dokununca dudaklarımın
Tenimdeki milyonlarca reseptörün uyarılmasını
Gözlerine bir dakikadan daha fazla bakabilmenin
Seninle bir adım daha fazla yürümenin
Seninle geçen her salisenin
Bana vereceği hazzı
-nasıl unuturum!
Ciddi ertesilerde bayatlayan yaşımın tazeliğini
Ağır başlı mısralarımın cihangir harflerini
Cicili bicili gözlerini
Seni
Geçmişteki her saniyeyi